محمد بن سیرین گوید: اگر کسیبیند که ادرار کند، به جایگاهیکه موضع آن نباشد، اگر صاحب خواب غمگین و وام دار بود،
دلیل کند که از غم فرج یابد و وامش گذارده گردد و اگر توانگر بیند، دلیل کند که مالش نقصان آید، بر مقدار ادرار.
حضرت دانیال گوید: اگر بیند که در جایگاهیمجهول ادرار کند، دلیل بود که از اهل آن موضع زن خواهد یا کنیزک خرد. اگر بیند که به جایادرار خون همیرفت، دلیل کند که او را فرزند اید و اگر بیند که به جایادرار چرک و خون میرفت، دلیل کند که او را فرزندیاید به تن معلول. بعضیاز معبران گفته اند: ادرار، مال حرام بود. اگر بیند که ادرار همیخورد، دلیل کند که مال حرام خورد.
ابراهیم کرمانیگوید: اگر بیند که اندر چاهیادرار کرد، دلیل کند که از کسیمال حلال حاصل کند. اگر بیند که ادرار همیکرد، دلیل کند که او را فرزندیآید که قران ظاهرخواند و عالم و دانا گردد. اگر بیند که برخیاز ادرار ریخت و برخیبا خود داشت، دلیل کند که برخیاز مال ویبرود و برخیاندوه وغم از ویجدا گردد. اگر بیند که مردمان از ادرار ویهمیمسح کردند، دلیل کند که او را فرزندیآید که عالم و دانا گردد و مردمان متابع او گردند.
جابر مغربیگوید: اگر بیند که در مسجد ادرار کردن همیکرد، دلیل کند که مال خویش هزینه کند. اگر بیند که جامه ویبه ادرار آلوده شد، دلیل کند که مال خویش بر فرزند خویش هزینه کند.حضرت امام جعفر صادق فرماید: ادرار در خواب ، به موقع خویش، مرد را توانگریرسد. اگر درویش باشد و بنده را آزادیباشد و بیمار را شفا بود و محبوس را فرج بود و مسافر را باز آمدن بود و عامل معزولیبود و خلیفه را مرگ بود و قاضیرا عزل و بازرگان را زیان بود در تجارت.
اسماعیل بن اشعث گوید: اگر بیند که در خانه خویش به موضعش ادرار همیکرد، دلیل کند که مال و ثروت و داراییخویش بر عیال خویش هزینه و خرج کند، لیکن عوض آن جبران شده بازآید.